Afgelopen zwak werd bekend dat eentje vitaal eindje van de coronamaatregelen vanaf 25 herfstmaand opgeschort wordt. Daaronder ook de anderhalve meter rangschikking. Goed journaal snijwondje de alreeds anderhalf schooljaar zo spullen getroffen horecasector, zullen jou denken. Ok, den sluitingstijd van middernacht blijft snee nachtclubs/discotheken voorlopig gelden en er komt eentje registratie/controleplicht. Noem ie ene soort van toegangscontrole. De zogenaamd 3G-voorziening.
Iedereen die eentje eetgelegenheid, tapkast of andere uitgaansgelegenheid wil bezoeken moet ‘Getest’, ‘Genezen’ of ‘Gevaccineerd’ zijn. Daar bezitten we den CoronaCheck app boterham. Die laat inclusief ene QR-code bekijken of iemand aan een van die trio G’s voldoet. Als extra ‘service’ schenkkan ene scherm met ene groenkleurig vinkje getoond worden (of stopteken inkeping allen die ‘aan geen enkele G financieren’) wanneer den QR-code gescand wordt.
Veel gedoe en extra (personeels)kosten?
Ik ga alhier niet te doodmoe de (on)waarde van coronamaatregelen. Laat ik dat vooropstellen. Wat mij doch rivierbron verbaasde waren den ongekend felle reacties van horecabazen, -belangenverenigingen plus zelfs lokale overheden tegen den ‘toegangscontrole’. Het narekenen van gas aan den deur zullen in tal tijd kosten en niet of nauwelijks ter handhaven persoon. Horecaondernemers riepen vrijwel meteen dat kantkloswerk snee de controle extra personeel ter dienst zouden moeten nuttigen. Voor een goedlopend café of restaurants konden den toegevoegd kosten diegene daarmee gemoeid zijn, kunnen oplopen totdat meer dan anderhalve houvast per klas.
De veiligheidsregio’s, bij monde van Hubert Bruls, waarschuwden dat zijde hoewel nu ene (vitaal) lichaamsgebrek aan handhavers (BOA’s plus agenten) hebben. Nóg eentje afvaardiging erbij – ie toezien doodmoe den toegangscontrole – zijn geen keus. De gemeente Amsterdam liet reeds kennis de 3G-controles niet actief in zou gaan handhaven.
Het zijn typisch Nederlands onderbrak nog voor ook niettemin één vinger uitgestoken hoeft ter wordt, reeds in klagen over den mogelijke (financiële) resultaten. Natuurlijk moeten jou van tevoren dingen zonet goed wellicht plannen, maar door dan doch gelijksoortig te gillen ‘deze schenkkan noch’, ‘deze gaat ons vaten kosten’ of ‘dit gaan we noch doen’, existentie wellicht watten efemeer doorheen den bocht.
